Bağlantı kutusuna kablolar nasıl bağlanır

Bir ev inşa ederken veya yeni bir daireyi yenilerken, ilk aşamada bir ev elektrik şebekesi kurulur. Soketlerin, anahtarların, bağlantı kutularının ve avizelerin nereye monte edileceğine karar vermek, gereken toplam iş miktarının küçük bir kısmıdır. En önemli şey, ev aletlerini aydınlatmak ve bağlamak için birçok şubesi olan evin etrafında bir ağ kurmaktır. Böyle bir ağ, beklenen yüke göre kesitte seçilmesi ve belirli standartlara göre döşenmesi gereken elektrik telleri ile gerçekleştirilir. Burada bağlantı kutusundaki kabloların nasıl düzgün bir şekilde bağlanacağı hakkında konuşacağız.

Kabloları bağlamak için birçok seçenek vardır, ancak aralarında bir kişi seçilemez ve ideal olarak adlandırılamaz. Bir şey daha kolay ve basittir, ancak Elektrik Tesisatı Kuralları (PUE) tarafından önerilmez. Bazı yöntemler tek iletkenler için uygundur, ancak çoklu iletkenler için uygun değildir. Öte yandan, uygulamada daha karmaşık yöntemler temasların kalitesini ve güvenilirliğini garanti eder. Elektrik kablolarını bir bağlantı kutusuna bağlama yöntemlerinin kendi avantajları ve dezavantajları vardır. Her birini daha ayrıntılı olarak ele alalım.

Büküm yöntemi

En yaygın ve en basit seçenek bükümdür. Bunun için sadece iki alete ihtiyacınız var - güvenilir bir bükülme sağlamak için damarları yalıtmak için bir bıçak ve pense.

Bağlantı prensibi

Bu yönteme genellikle "eski moda" denir, elektrikçiler PUE'ye göre kabloların bu şekilde bağlanması tavsiye edilmemesine rağmen, bir düzineden fazla bir süredir kullanıyorlar. Genellikle geçici bir seçenek olarak kullanılır, örneğin bağlantı kutusundaki kablo şemasının nasıl çalıştığını kontrol etmeniz gerektiğinde. Daha sonra, büküm noktaları daha güvenilir bağlantı tipleriyle değiştirilir.

Yöntemin özü, birkaç telin birlikte bükülmesidir. Bağlanacak tüm tellerin aynı anda birlikte bükülmesi önemlidir, birinin birbirini sarmasına izin verilmez.

Tüm iş inanılmaz derecede basit. İlk olarak, bir bıçakla, yalıtım tabakası tellerin damarlarından aynı uzunlukta (10-30 mm) kesilir. Daha sonra büküm pense ile yapılır ve yukarıdan yalıtılır. Kendini bükmek için birçok seçenek var, en yaygın olanları:

1. Karşılıklı büküm.
2. Bandaj bağlantısı.
3. Oluk bükümü.

En basit örneği kullanarak biraz daha ayrıntılı olarak açıklayalım. Bükülmüş kabloların her birini, çıkarılan yalıtım katmanıyla hizalamak için birbirine bağlayın (bu durumda, 40-50 mm kesmeniz gerekecektir). Bağlanacak tellerin sonunda, 90 derecede 1 cm'lik bir bükülme yapın. Yalıtım katmanını bir elinizle tutun, katlamayı diğer elinizle kavrayın ve saat yönünde döndürmeye başlayın. Bazı insanlar soruyu sorar, saat yönünün tersine bükmek mümkün mü? Bu mümkündür, ancak geriye doğru bir şekilde çok kabul edilmez, tüm dünya saat boyunca var olmaya alışkındır. Sonunda parmaklarınızla bükmek zaten zorsa, pense ile yapın.

5-6 kabloyu bu şekilde bağlayabilirsiniz, ancak daha sonra bükmek zor olacaktır, virajı daha uzun (20 mm kadar) yapmanız ve hemen pense ile döndürmeniz gerekir. Güzel, hatta bir bükülme elde edildiğinde, kat kesilir.

Büküm bölgesinde bir yalıtım katmanı olarak bir termotüp de kullanılabilir. Bağlanacak kablolardan birine önceden takılması gerektiğini unutmayın. Büküm hazır olduğunda, tüp yerine kayar. Kenarların etrafında ısıtırsanız, sıcaklığın etkisi nedeniyle, termotüp telleri sıkıca büzecek ve tutacaktır.

Kabloların düzgün bir şekilde nasıl büküleceği bu videoda ayrıntılı olarak açıklanmaktadır:

Yararları

Bu yöntemin ana avantajı, kullanım kolaylığıdır.

Bükümün ikinci avantajı, herhangi bir malzeme maliyetinin olmamasıdır.

Buna ihtiyaç varsa, bu yöntemle aynı anda birkaç kablo bükülebilir, ancak toplam sayıları altıdan fazla olmamalıdır.

Dezavantajları

Bükümün ana dezavantajı güvenilmezliktir. Ve biliyoruz ki, elektrik mühendisliğinde böyle bir konsepte izin verilmiyor.

Elektrikçi PUE'nin ana düzenleyici belgesinde, izin verilen tüm kablo bağlantısı türlerini listeleyen bölümde büküm yönteminden bahsedilmemiştir, bu nedenle kullanılması önerilmez. Doğru, uzmanlar dürtü akımına ve yüksek temas direncine duyarlı bir bağlantının standartlarını kabul edemezler.

Büküm yöntemi ile damarların temas alanı küçüktür, bunun sonucu güvenilmez temastır. Yük arttıkça, çekirdekler daha fazla ısınır ve temas bağlantısı zayıflar ve sonuçta yanmaya neden olur.

Büküm, farklı malzemelerden (bakır ve alüminyum) yapılmış iletkenleri bağlamak için kullanılamaz.

Kaynak yöntemi

Daha güvenilir bir temas için bağlantı telleri bağlantı kutusuna kaynak yapılır. Bu seçenekle, göbeklerin uçları kaynaşır ve tek bir bütün oluşturur, bu da güvenlik ve güvenilirliğin garantisidir. Katı temaslar oksitlenmez ve kaynaklar zamanla zayıflamaz.

Kaynağın dezavantajı, özel ekipmanı kullanabilmeniz veya bir profesyonel getirmeniz gerektiğidir.

Gerekli araçlar

Yemek yapabilmeniz gerektiğine ek olarak, ihtiyacınız olacak:

• bıçak (yalıtım tabakasını göbeklerden çıkarmak için);
• zımpara (birleştirilecek yüzeyleri temizlemek için);
• kaynak invertörü;
• eldiven (kaynak sırasında elleri koruyun);
• gözlük veya maske (kaynak sırasında gözleri koruyun);
• grafit elektrot (karbon);
• erimeyi havadan korumak için akı.

Kaynak Algoritması

1. Yalıtımı bir bıçakla göbeklerden 70-80 mm çıkarın.
2. Parlak olana kadar damarları zımparalayın.
3. Yukarıda açıklanan yöntemi kullanarak, telleri bükün, uzunluğu en az 50 mm olmalıdır.
4. Topraklama kelepçelerini telin üstüne yavaşça asın.
5. Elektrodu kıvrımın altına getirin, arkı başlatmak için hafifçe vurun ve çıkarın. Tellerin kaynağı tam anlamıyla bir saniyenin bir kısmında gerçekleşir.
6. Ardından kaynağın soğumasını bekleyin ve bağlantıyı yalıtın.

Başka bir önemli soru, kaynak makinesinde kaç amper ayarlanması gerekir? 1,5 mm kesitli çekirdekler için² 2,5 A için 30 A kaynak akımı yeterli olacaktır² - 50 A.

Bir bağlantı kutusundaki kaynak bükülmeleri bu videoda açıkça gösterilmiştir:

Lehimleme yöntemi

Bağlantı kutusuna bağlanacak telleri lehimlemek, kaynak yapmaktan daha az güvenilir değildir.

Rasyon yönteminin özü kaynağa benzer, ancak şimdi elektrotlu bir invertör makinesi yerine bir havya ile lehim kullanılmaktadır. Ayrıca reçine veya lehim akısına ihtiyacınız olacaktır. Burada küçük bir nüans var, damarları bükmeden önce kalaylanmalıdır.Bunu yapmak için havya ısıtın, reçine içine daldırın ve karakteristik kırmızımsı bir renk tonu görünene kadar yalıtım katmanından sıyrılan damarlar boyunca birkaç kez çalıştırın.

Şimdi yukarıda açıkladığımız gibi bükün. Lehimi bir havyaya alın ve teneke eriyene ve bükmeler arasındaki boşluğu doldurmaya başlayana kadar bükümü ısıtın. Böylece, bükülme yeri teneke ile sarılır, çünkü tellerin doğru bağlanması ve kutuda güvenilir temas sağlanır.

Çoğu zaman, bakır iletkenler bu şekilde lehimlenir. Ancak, alüminyum iletkenlerle aynı şeyi yapabileceğiniz özel bir lehim vardır.

Erimiş teneke kovan içine daldırma yöntemi kullanılarak yapılan lehimleme bu videoda gösterilmiştir:

Klemensler

Bağlantı kutusundaki tellerin bağlantısı, terminal bloklarının kullanılmasıyla büyük ölçüde kolaylaştırılmıştır.

Modern pazar, hem performansın hem de boyutun özelliğine ve fiyatına göre değişen çok çeşitli pedler sunar. Terminalin kendisi küçük veya büyük olabilir, hepsi bağlantı tellerinin enine kesitine bağlıdır. Bununla birlikte, yapıcı olarak hepsi aynı prensibe göre düzenlenmiştir.

Kural olarak, terminal blokları bölümler halinde satılır, ancak bazen parçadan satın alınır ve satıcıdan gerekli miktarı kesmesini ister.

cihaz

Terminal bloğu, içinde pirinç bir manşon bulunan şeffaf plastik bir kasadır. Verilen bloğun hangi kısmının tasarlandığına bağlı olarak, çapları farklı olan bu manşonlardır. Manşonda iki dişli delik vardır, vidalar vidalanır, telleri sıkıştırır.

Bağlantı prensibi

Bu klemenslere kablolar nasıl bağlanır? Örneğin, bir bağlantı kutusunda, soketi şebekeye bağlamanız gerekir. Bloğu iki bölüme alırsınız, kelepçe vidalarını sökün, böylece tellerin içine geçmesi için manşonu serbest bırakın. Bağlanacak kablolarda, yalıtım katmanını çıkarın (5 mm yeterlidir) ve her bir çekirdeğin iletken yüzeyini dikkatlice temizleyin. Soketin ve besleme ağının faz iletkenlerini bir terminale, sıfırını da diğer terminale takın. Vidaları sıkarak, manşondaki kabloları kelepçeleyin.

Yararları

Bağlantı kutusunun kablolarını terminal blokları ile ayırmak neden iyidir?

Birincisi, çoğu evde, elektrik şebekesi katı tellerle (esnek ve bükülü değil) gerçekleştirilir ve bu terminallerin yardımıyla, tek çekirdekli tellerin kurulumu çok basit hale gelir ve acemi elektrikçiler için bile zorluklara neden olmaz.

İkincisi, bir terminal bloğu yardımıyla alüminyum ve bakır iletkenleri birbirine bağlamak mümkün hale gelir. Bu durumda büküm uygun değildir, çünkü bu iki metal bir iç ilişkisizlik ile karakterizedir. Alüminyum ve bakır karşılıklı olarak oksitlenir, bu da yüzeyde bir oksit filmin ortaya çıkmasına neden olur, bunun sonucunda zayıf temas, ısıtma ve elektrik kablolarının arızalanmasına neden olur. Ve bu tür bir bağlantı nedeniyle, alüminyum ve bakır birbirleriyle temas etmez, bu da bir terminal bloğu kullanmanın tartışılmaz bir avantajıdır.

Ayrıca, terminal bloklarını kullanan böyle bir kablo bağlantı yöntemi minimum zamanınızı gerektirir.

Ek olarak, bu seçenek çıkarılabilir, yani istediğiniz zaman tel veya kabloyu çıkarabilirsiniz.

Dezavantajları

Terminal bloğunun dezavantajları, telli esnek tellerin istenmeyen bağlantılarını içerir.Böyle görünüşte kullanışlı bir terminal, bükülü bir tel - dönme hareketleri, vidanın eşit olmayan bir sıkıştırma yüzeyi ve sözde nokta (düzensiz) basınç "sevmeyen" her şeyi birleştirir. Bir vidayla sıkıştırırken, bir veya birkaç küçük ince damarı itebilir ve kırabilir. Tel artık gerekli akım taşıma kapasitesine sahip olmayacak ve bu da kontağın ısınmasına yol açacaktır. Eğer klemens tellerini terminal bloklarına bağlamak için böyle bir ihtiyaç varsa, damar demetini kıran burç tırnaklarının kullanılması tavsiye edilir.

Böyle bir blokta, alüminyum teller bağlıyorsanız vidayı son derece dikkatli bir şekilde sıkmak gerekir. Burada tüm gücünüzü ve gücünüzü göstermeniz gerekmez, aksi takdirde damarınızı kıracaksınız.

çeşitler

En modern terminal blokları kendinden kelepçelemedir. Bağlantı çok hızlı, elinize bir tornavida almanıza bile gerek yok. Her delikte yay yüklü bir temas vardır. Çekirdek, karakteristik bir tık sesi gelinceye kadar deliğe sokulur, yani terminal yerine oturur.

Kol klemensleri daha da iyi oldu. Küçük kolun kaldırılması gerekir, böylece iletkenin içine yerleştirildiği temas deliği serbest kalır. Ardından kol indirilir ve güvenli bağlantı hazırdır. Kontağın tekrar kapatılması gerekiyorsa, kol tekrar kaldırılır ve tel dışarı çekilir.

Farklı terminal blok tipleri bu videoda açıklanmıştır:

Cıvata yöntemi

Bağlantı kutusundaki kabloların güvenilir bir şekilde bağlanması cıvatalar kullanılarak gerçekleştirilir. Bu yöntemin tek dezavantajı, hantallığıdır. Ve ana avantajı, cıvatalı bağlantı nedeniyle, benzer olmayan malzemelerden (alüminyum ve bakır) yüksek kaliteli damarların bağlanmasını sağlamaktır. Modern bağlantı kutuları üreticileri onları küçük yaparlar, böyle bir cihaza cıvatalı bir bağlantıyı zorlaştırırlar. Ancak evinizde hala büyük boyutlarda yeterince eski tarz kutular varsa, bu yöntem sizin için uygundur.

Cıvataya ek olarak, üç çelik rondelaya ve bir somuna ihtiyacınız olacaktır. Kabloların soyulmuş kısımları bir halka şeklinde bükülmelidir. Ardından cıvatayı sırayla takın:

1. yıkayıcı;
2. bir damar halkası;
3. tekrar puck;
4. başka bir damar halkası;
5. yıkayıcı;
6. fındık.

Bu piramit nedeniyle, cıvata yöntemi hantaldır. Birkaç çift kabloyu bağlamak için çalışmaz.

Bağlantı kutusundaki kabloların nasıl bağlanacağı ile ilgili çeşitli seçeneklere baktık. Fiyat ve kurulum kolaylığı için uygun yöntemi seçin. Ancak, elektrikteki temel kavramların kalite, bağlantı güvenilirliği, dayanıklılık ve güvenlik olduğunu ve olacağını unutmayın.