Alüminyum bakır kabloya nasıl bağlanır

Sovyet döneminde inşa edilen konutlarda, elektrik kabloları alüminyum tellerle yapıldı. Profesyonel elektrikçiler, bakır tellerle modern ev ağı yapmayı tercih ediyor. Bu nedenle, ister beğenip beğenmeyelim, ancak çoğu zaman bakır ve alüminyum tellerin nasıl bağlanacağı sorunuyla yüzleşmek zorundayız. Bunun kategorik olarak yapılmaması gerektiğini söyleyecekleri dinlemeyin. Tabii ki, bu yöntem için tüm yöntemler uygun değildir, ancak elektrik alüminyum ve bakır telleri bağlamak tamamen çözülebilir bir görevdir. Önemli olan her şeyi doğru yapmaktır.

Bu iki metal, bağlantılarının kalitesini etkileyen farklı kimyasal özelliklere sahiptir. Ancak, aralarında doğrudan temas olmadan, iki iletkenin nasıl bağlanacağını anlayan akıllı kafalar vardı.

Bakır ve alüminyum teli nasıl bağlayabileceğinizle ilgili mevcut tüm seçenekleri göz önünde bulunduracağız, ancak önce bunun sıradan bir bükülme ile neden yapılamadığını ve bu uyumsuzluğun sebebinin ne olduğunu anlayalım.

Uyumsuzluğun nedenleri

Bu iki metal arasındaki istenmeyen bağlantının ana nedenleri bir alüminyum tel ile kaplıdır.

bakır ve alüminyumun bükülmesi sonucu - eklemin aşırı ısınması, yalıtımın erimesi, yangın olasılığı

Üç neden vardır, ancak hepsi aynı sonuca yol açar - zamanla, tellerin temas bağlantısı zayıflar, aşırı ısınmaya başlar, yalıtım erir ve kısa devre oluşur.

1. Alüminyum tel, havadaki neme maruz kaldığında oksitlenebilir. Bu bakırla temas ettiğinde çok daha hızlı olur. Oksit tabaka, alüminyum metalin kendisinden daha yüksek bir dirence sahiptir, bu da iletkenin aşırı ısınmasına yol açar.
2. Bir bakır iletkenle karşılaştırıldığında, alüminyum daha yumuşaktır ve daha fazla ısındığı için daha az elektrik iletkenliğine sahiptir. Çalışma sırasında iletkenler birçok kez ısıtılır ve soğutulur, bu da birkaç genleşme ve büzülme döngüsü ile sonuçlanır. Ancak alüminyum ve bakırın doğrusal genişleme miktarında büyük bir farkı vardır, bu nedenle sıcaklıktaki bir değişiklik temas bağlantısının zayıflamasına neden olur ve zayıf bir temas her zaman güçlü ısınmaya neden olur.
3. Üçüncü neden, bakır ve alüminyumun galvanik olarak uyumsuz olmasıdır. Onları bükerseniz, bir elektrik akımı böyle bir düğümden geçtiğinde, minimum nemle bile, kimyasal bir elektroliz reaksiyonu meydana gelir. Buna karşılık, korozyona neden olur, bunun sonucunda tekrar temas bağlantısı koparılır ve bunun sonucunda ısıtma, yalıtımın eritilmesi, kısa devre ve yangın.

Cıvatalı bağlantı

Alüminyum tellerin cıvatalarla bakır tellerle bağlanması en uygun fiyatlı, basit, hızlı ve güvenilir olarak kabul edilir. Çalışmak için bir cıvata, somun, bazı çelik pullar ve bir anahtara ihtiyacınız olacak.

Tabii ki, bir daire bağlantı kutusuna telleri bağlamak için bu yöntemi kullanmanız pek olası değildir, çünkü şimdi minyatür boyutlarda üretilmektedir ve ortaya çıkan elektrik ünitesi çok hantal olacaktır. Ancak evinizde hala Sovyet dönemi kutularınız varsa veya bir santralde bir bağlantı yapmanız gerektiğinde, bu cıvatalı yöntem en uygunudur.Genel olarak, kesinlikle uyumsuz iletkenleri değiştirmek gerektiğinde ideal bir seçenek olarak kabul edilir - farklı bölümlerden, farklı malzemelerden yapılmış, tek iletkenli çok çekirdekli.

Cıvata yöntemini kullanarak ikiden fazla iletken bağlayabileceğinizi bilmek önemlidir (sayıları cıvatanın ne kadar uzun olduğuna bağlıdır).

Aşağıdakileri yapmanız gerekir:

1. Yalıtım katmanından bağlanacak her kablo veya kabloyu 2-2,5 cm soyun.
2. Soyulmuş uçlardan cıvatanın çapı etrafında halkalar oluşturarak kolayca takılabilirler.
3. Şimdi bir cıvata alın, üzerine bir rondela, daha sonra bir bakır iletken halka, tekrar bir rondela, bir alüminyum iletken halka, bir rondela koyun ve her şeyi bir somunla iyice sıkın.
4. Bağlantıyı yalıtım bandıyla izole edin.

En önemlisi, alüminyum ve bakır teller arasına bir ara pul yerleştirmeyi unutmayın. Birkaç farklı iletken bağlayacaksanız, aynı metalin iletkenleri arasına bir ara rondela yerleştirmenize gerek yoktur.

Bu bağlantının bir başka avantajı da sökülebilir olmasıdır. İstediğiniz zaman gevşetebilir ve gerekirse ek kablolar bağlayabilirsiniz.

Kabloların düzgün bir şekilde nasıl cıvatalanacağı bu videoda ayrıntılı olarak gösterilmiştir:

Kelepçe "Somun"

Bakır ve alüminyum telleri bağlamanın bir başka iyi yolu da somun kelepçeleri kullanmaktır. Bu cihaza bir dal sıkıştırma olarak adlandırmak daha doğrudur. Bu zaten dış benzerlik nedeniyle ona "fındık" lakaplı elektrikçiler.

İçinde metal çekirdek (veya çekirdek) olan bir dielektrik polikarbonat gövdedir. Çekirdek, her biri belirli bir iletken kesiti için bir oluğa ve hepsi birbirine cıvatalanmış bir ara plakaya sahip iki kalıptır.

Bu kelepçeler herhangi bir elektrik deposunda satılır, bağlanacak tellerin kesitine bağlı olarak farklı tiptedirler. Böyle bir cihazın dezavantajı, sızdırmazlığıdır, yani nem, toz ve hatta ince çöp olasılığı vardır. Bağlantının güvenilirliği ve kalitesi için, somunu üstte yalıtım bandı ile sarmak daha iyidir.

Böyle bir kelepçe kullanarak telleri bağlama işlemi aşağıdaki gibidir:

1. Tutma halkalarını ince bir tornavida ile kaldırarak ve çıkararak sıkıştırma gövdesini sökün.
2. Bağlanacak kablolarda, yalıtım katmanını kalıpların uzunluğuna kadar soyun.
3. Tespit cıvatalarını sökün ve çıplak iletkenleri düz oluklara yerleştirin.
4. Cıvataları sıkın, plakayı sıkıştırma yuvasına yerleştirin.
5. Muhafazayı kapatın ve tespit halkalarını takın.

Somun kelepçesini kullanmanın pratik bir örneği bu videoda gösterilmiştir:

Terminal bloğu

Alüminyum tellerin bakır tellerle nasıl bağlanacağı sorusuna ucuz ve basit bir çözüm, terminal bloklarını kullanmaktır. Bunları şimdi satın almak hiç de sorun değil, üstelik tüm bir bölümü satın alamazsınız, ancak satıcıdan gerekli sayıda hücreyi kesmesini isteyebilirsiniz. Terminal blokları, bağladıkları iletkenlerin boyutuna bağlı olarak farklı boyutlarda satılmaktadır.

Böyle bir blok nedir? Bu, aynı anda birkaç hücre için tasarlanmış polietilen şeffaf bir çerçevedir. Her hücrenin içinde boru şeklinde pirinç bir manşon bulunur. Karşı taraftan, bağlanacak tellerin uçları bu kovana yerleştirilmeli ve iki vida ile sıkılmalıdır.

Terminal bloklarının kullanımı, her zaman tam olarak ondan çok sayıda hücreyi kesebileceğinizden, örneğin bir bağlantı kutusunda bağlanacak tel çiftleri olduğu için çok uygundur.

Terminal bloklarını kullanmak çok basittir:

1. Bir sıkıştırma vidasını sökün, böylece kovanın bir tarafını iletkenin girmesi için serbest bırakın.
2. Alüminyum telin telleri üzerindeki yalıtımı 5 mm uzunluğunda soyun.Terminale takın, vidayı sıkın, böylece iletkeni kovana bastırın. Vidayı iyice sıkın, ancak çekirdeği kırmamak için çok gayretli olmayın.
3. Bakır tel ile aynı işlemleri yapın, diğer taraftan kovana yerleştirerek.

Neden her şeyi sırayla yapmak zorundasın? Sonuçta, iki vidayı hemen sökebilir, kabloları takabilir ve sıkabilirsiniz. Bu, bakır ve alüminyum tellerin pirinç manşonun içinde birbiriyle temas etmemesini sağlamak içindir.

Gördüğünüz gibi, klemenslerin avantajları basitlikleri ve kullanım hızlarıdır. Bu bağlantı yöntemi çıkarılabilir anlamına gelir, gerekirse bir iletkeni dışarı çekebilir ve başka bir iletkenle değiştirebilirsiniz.

Terminal blokları çok damarlı iletkenleri bağlamak için uygun değildir. Bunu yapmak için, önce göbek demetini kıracak manşon pabuçlarını kullanmalısınız.

Terminal bloklarının kullanımında bir özellik daha vardır. Vidanın oda sıcaklığında baskısı altında alüminyum akabilir. Bu nedenle, terminalin periyodik olarak gözden geçirilmesi ve alüminyum telin sabitlendiği temas bağlantısının sıkılması gerekecektir. Bu ihmal edilirse, terminal bloğundaki alüminyum iletken gevşeyecek, temas zayıflayacak, ısınmaya ve kıvılcım çıkarmaya neden olabilir, bu da yangına neden olabilir.

Bir terminal bloğu kullanarak kabloların nasıl bağlandığı bu videoda gösterilmiştir:

Kendinden kelepçeli terminaller

Alüminyum ve bakır iletkenleri kendinden kelepçeli terminallere bağlamak daha da hızlı ve kolaydır.

Soyulmuş çekirdekler durana kadar terminal deliklerine sokulmalıdır. Orada basınç plakaları yardımıyla otomatik olarak sabitlenirler (iletkeni kalaylı çubuğa sıkıca bastırır). Terminal bloğunun şeffaf muhafazası sayesinde, çekirdeğin terminale tam olarak girip girmediğini kontrol etmek mümkündür. Bu tür cihazların dezavantajı, tek kullanımlık olmalarıdır.

Yeniden kullanılabilir bir kelepçe istiyorsanız, kol tipi kelepçeleri kullanın. Kol, soyulmuş çekirdeğin sokulması gereken deliğe girişi yükseltir ve serbest bırakır. Bundan sonra, kol geri indirilir, böylece iletken terminalde sabitlenir. Bu bağlantı gerekirse çıkarılabilir, kol yükselir ve tel terminalden çıkarılır.

Bu terminalleri kullanmak da son derece basittir. Terminalin kendisi, iletkenin yalıtım katmanının ne kadar süre soyulması gerektiğini gösterir.

WAGO terminal bloklarını kullanmanın avantajları ve dezavantajları bu videoda açıklanmaktadır:

Çevirmeli bağlantı

Bakır ve alüminyum tellerin bükülmesi önerilmez. Bu olmadan yapamazsanız, önce bakır iletkeni kalaylamalısınız, yani kurşun kalay lehim ile örtün. Bu, alüminyum ve bakır arasında doğrudan etkileşim olasılığını ortadan kaldıracaktır.

Alüminyumun çok yumuşak ve kırılgan olduğunu unutmayın, hafif yükler altında bile kırılabilir, bu yüzden çok dikkatli bir şekilde bükün. Bağlantıyı düzgün bir şekilde izole etmeyi unutmayın, bu durumda ısıyla büzüşen bir tüp kullanmak en iyisidir.

Alüminyum ve bakır kabloları birbirine bağlamanın mümkün olup olmadığını ve bunun nasıl verimli ve güvenilir bir şekilde yapılacağını ayrıntılı olarak anlatmaya çalıştık. Bu bağlantının nerede değiştirileceğine ve çalıştırılacağına bağlı olarak sizin için en uygun yöntemi seçin.